Ο Τζορτζ Όσμπορν συμφώνησε στον μακροχρόνιο δανεισμό των Γλυπτών — η αρχή του μεγάλου γυρισμού;
Η Ιστορία κάποτε δείχνει έλεος. Κάποτε, οι σκιές χρόνων και σκοπιμοτήτων αρχίζουν να υποχωρούν μπροστά στο φως της δικαιοσύνης και της αλήθειας.
Έπειτα από δύο αιώνες διεκδικήσεων, πολιτικών πιέσεων, διεθνών καμπανιών και ιστορικής επιμονής, τα Γλυπτά του Παρθενώνα ετοιμάζονται, έστω μέσω του πρώτου βήματος, να επιστρέψουν στον φυσικό τους χώρο: στο Μουσείο της Ακρόπολης, απέναντι από τον αιώνιο ναό τους.
Η αποκάλυψη από το The Critic για τη συμφωνία του Τζορτζ Όσμπορν, προέδρου του Βρετανικού Μουσείου, ανοίγει πλέον νέους δρόμους — για την Ελλάδα, για την παγκόσμια πολιτιστική δικαιοσύνη, για το μέλλον του ίδιου του τουρισμού και της εθνικής αυτοπεποίθησης.
Η ΕΙΔΗΣΗ
Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού The Critic, ο πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου, Τζορτζ Όσμπορν, έχει συμφωνήσει στη μακροχρόνια παραχώρηση των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα, μέσω σχήματος που παρακάμπτει προσωρινά τις νομικές δυσκολίες για οριστική επιστροφή.
Ο νόμος περί Βρετανικών Μουσείων του 1963, που απαγορεύει την απομάκρυνση αντικειμένων από τη συλλογή, παραμένει σε ισχύ, ωστόσο η συμφωνία Όσμπορν βασίζεται στη δυνατότητα ενός πολυετούς δανεισμού.
Το περιοδικό σημειώνει ότι από το 2022, με τον Charities Act, τα μουσεία μπορούν πλέον να αποδεσμεύονται από αντικείμενα όταν υφίσταται «ηθική υποχρέωση», διαμορφώνοντας ένα νέο νομικό τοπίο.
Αντιδράσεις υπάρχουν, με τον καθηγητή αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Νταν Χικς να χαρακτηρίζει το νομικό πλαίσιο «μπερδεμένο», αν και αναγνωρίζει ότι η επιστροφή των Γλυπτών μέχρι το τέλος της δεκαετίας φαίνεται πια ρεαλιστικός στόχος.
Εκπρόσωπος του Βρετανικού Μουσείου επιβεβαίωσε πως οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα συνεχίζονται και παραμένουν εποικοδομητικές.
Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
Για την Ελλάδα
Η επιστροφή των Γλυπτών σηματοδοτεί την αποκατάσταση μιας εθνικής αδικίας που βάραινε τη συλλογική μας συνείδηση επί δύο αιώνες.
Τα Γλυπτά είναι αναπόσπαστο τμήμα ενός ζωντανού μνημείου και όχι ένα ανεξάρτητο «έργο τέχνης». Ο Παρθενώνας, ως σύνολο, αποκαθίσταται στη μέγιστη δυνατή του πληρότητα.
Πέρα από το πολιτιστικό επίπεδο, αυτό είναι και νίκη διπλωματική και ψυχολογική: για το ελληνικό κράτος, για τον λαό που αγωνίστηκε γι’ αυτό το αίτημα επί γενιές, και για την ιστορική μας συνέχεια.
Για τον Τουρισμό
Η παρουσία των Γλυπτών στο Μουσείο της Ακρόπολης θα δημιουργήσει ένα νέο διεθνές ρεύμα επισκεπτών, θα αναβαθμίσει την Αθήνα ως παγκόσμιο προορισμό πολιτισμού, και θα ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας στον διεθνή τουριστικό χάρτη.
Η «ιστορία της επιστροφής» θα γίνει από μόνη της ένα παγκόσμιο brand: σχολεία, πανεπιστήμια, επισκέπτες από όλο τον κόσμο θα έρχονται να δουν τον Παρθενώνα επιτέλους ακέραιο.
Για το Δίκαιο και τις Παγκόσμιες Αξίες
Αν επισημοποιηθεί η διαδικασία, η επιστροφή των Γλυπτών θα αποτελέσει παγκόσμιο προηγούμενο για την επιστροφή κλεμμένων ή αποσπασμένων πολιτιστικών θησαυρών στις χώρες προέλευσής τους.
Είναι νίκη του διεθνούς δικαίου, της ηθικής και του σεβασμού της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Θα ενισχύσει το διεθνές κύμα επαναπατρισμού αρχαιοτήτων που ήδη δυναμώνει.
Για την Ελληνική Κυβέρνηση
Η κυβέρνηση μπορεί να κεφαλαιοποιήσει αυτό το ιστορικό επίτευγμα ως σύμβολο ισχυρής πολιτιστικής διπλωματίας.
Αποκτά «παράσημο» ιστορικής διαπραγματευτικής επιτυχίας, και ενισχύει την εικόνα της χώρας ως σοβαρού και διεκδικητικού κράτους στον διεθνή χώρο.
Για το Χτίσιμο μιας Νέας Πολιτικής
Αυτό το επίτευγμα μπορεί να γίνει θεμέλιο για νέα εθνική στρατηγική στον πολιτισμό:
-
Πιο δυναμικές διεθνείς καμπάνιες για επιστροφή άλλων αρχαιοτήτων.
-
Πιο τολμηρή πολιτιστική εξωστρέφεια.
-
Θέση της Ελλάδας ως ηγέτιδας χώρας στο διεθνές κίνημα για πολιτιστική δικαιοσύνη.
Το πρώτο βήμα έγινε.
Το φως του Παρθενώνα ετοιμάζεται να ξαναφωτίσει τα ίδια του τα Γλυπτά.
Η Ιστορία δικαιώνει αυτούς που επιμένουν.
Και η Ελλάδα μπορεί να σταθεί λίγο ψηλότερα, βλέποντας την αλήθεια και την ομορφιά να επιστρέφουν σπίτι τους.
