Ε, όχι αγαπητοί μου, εδώ πια μιλάμε για Εθνικό Σαμποτάζ! Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν να παρακολουθούν τους πτωχούς πλην τίμιους αγρότες – που τυχαίνει να οδηγούν Cayenne, να κερνάνε σαμπάνιες και να έχουν πρόβατα με μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο από τράπεζα;
Μα τι κράτος είναι αυτό που στήνει κοριούς στα χωράφια και υποκλέπτει ιερούς διαλόγους όπως:
-
«Έλα ρε Μήτσο, βάλε άλλα 50.000 στρέμματα.»
-
«Τα πρόβατα είναι εκεί;»
-
«Όχι, τα έστειλα διακοπές Μύκονο.»
-
«Ωραία, βάλε και τον ξάδελφο στον πίνακα, να πάρει το κατιτίς.»
Ντροπή! Είναι παρανομία να έχεις όραμα; Είναι έγκλημα να μεγαλώνεις το κοπάδι σου στο Excel και να το στέλνεις business class στη Σαντορίνη για σπα; Αυτά είναι πρωτοπορία, κύριοι.
Και ποιοι τολμούν να ελέγξουν; Οι ΛΥΚΟΙ με το μεγάλο στόμα!
Κάτι ελεγκτές που καμώνονται τους σωτήρες και κατασπαράζουν με ευχαρίστηση τη «μικρή» επιχείρηση των 16 εκατομμυρίων ευρώ που ζει ο αγρότης με… κόπο.
Στήνονται πίσω από τα ντουβάρια, φοράνε ψεύτικα καπέλα χωριάτη και φωνάζουν στις ασυρμάτους:
-
«Έχουμε οπτική επαφή με το Range Rover!»
-
«Περίμενε, το πρόβατο Νο422 μόλις μπήκε στο κλαμπ!»
-
«ΠΡΟΣΟΧΗ, αλλάζει τραπέζι – κερνάει Dom Perignon!»
Και όλα αυτά, ενώ το κοπάδι έχει το δικαίωμα να ζήσει το όνειρο. Αν θέλει να χορεύει ζεϊμπέκικο στην παραλιακή, αν θέλει να αγοράσει Louis Vuitton σαμάρι, αν θέλει να δηλώνει 200.000 στρέμματα φανταστικού βοσκοτόπου – ποιος είστε εσείς που θα το εμποδίσετε;
Η Ελλάδα δεν φτιάχτηκε για να μετράμε με ακρίβεια!
Η Ελλάδα φτιάχτηκε για να δηλώνουμε:
-
Όσα στρέμματα θέλουμε.
-
Όσα πρόβατα θέλουμε.
-
Όσες επιδοτήσεις θέλουμε.
-
Και να ρίχνουμε το ρουσφέτι σαν πασχαλινό κουφέτο!
Γιατί τι είναι το ρουσφέτι αν όχι ένας δεσμός αγάπης; Ένα χαρτάκι με το «είναι δικός μας, φτιάξ’ το», μια προφορική παραγγελία:
«Το παιδί έχει όνειρο, θέλει να γίνει εκατομμυριούχος κτηνοτρόφος χωρίς κοπάδι – βάλε μια υπογραφή.»
Και μετά σου λέει «μα είναι παράνομο».
Παράνομο είναι να μη βοηθάς τον άνθρωπο να αναπτυχθεί.
Παράνομο είναι να μη στηρίζεις το όραμα!
Παράνομο είναι να μην έχεις λύκους να σε κυνηγάνε με μεγάλα στόματα να σε φάνε για ένα ασήμαντο θεματάκι – ότι λείπουν 250.000 στρέμματα και κάτι πρόβατα είναι μάλλον… photoshop.
Και για να σοβαρευτούμε (όσο γίνεται):
Αν ένα πρόβατο αποφασίσει να κάνει road trip στην Αυστρία, αν του αρέσει το business lounge, αν το βράδυ θέλει να πάει στα μπουζούκια και να ζητήσει το «Στου παιδιού μου το σταυρό», γιατί να του το στερήσεις;
Ποιος τολμά να κρίνει τα ζώα που έχουν διεθνή καριέρα;
Ποιος θα περιορίσει τη δημιουργικότητα των ανθρώπων που ξέρουν να κάνουν ρουσφέτι με τεχνική Μπαρτσελόνα – πάσα-υπογραφή-επίδομα-σαμπάνια;
Γι’ αυτό σας το λέω ευθέως:
Σταματήστε να στήνετε κοριούς, σταματήστε να παρακολουθείτε τα αθώα πρόβατα, σταματήστε να χαλάτε την πανάρχαια ελληνική παράδοση του ρουσφετιού και της επίδειξης!
Και πάνω απ’ όλα, σταματήστε να αφήνετε τους ΛΥΚΟΥΣ με το μεγάλο στόμα να αλυχτούν:
«Φέρτε πίσω τα λεφτά!»
«Πού πήγαν οι επιδοτήσεις;»
«Γιατί λείπουν τα κοπάδια;»
Γιατί ένα ξέρω:
Σ’ αυτή τη χώρα, είτε είσαι πρόβατο που ταξιδεύει, είτε λύκος που ουρλιάζει, ένα είναι σίγουρο – το παραμύθι δεν τελειώνει ποτέ!
